செல்வத்தின் சாபம்

செல்வந்தன், ஏழை இலாசர் உவமையின் தொடக்கத்தில், செல்வந்தன் வாழ்ந்த ஆடம்பர வாழ்வை, ஒவ்வொரு வார்த்தையும் நமக்கு தெளிவாக விளக்குவதைப் பார்க்கிறோம். அவன் உடுத்தியிருந்த உடைகள் தலைமைக்குரு உடுத்தும் உடைகள். சாதாரண மனிதனின் தினக்கூலியை விட பல மடங்கு அதிக மதிப்பைக் கொண்டது. உண்பது, குடிப்பது – இதுதான் அவனுடை தினசரி வேலையாக இருந்தது. விடுதலைப்பயணம் 20: 9 சொல்கிறது: ”ஆறுநாள்கள் நீ உழைத்து உன் அனைத்து வேலையையும் செய்வாய்”. ஓய்வுநாளை அனுசரிப்பது மட்டும் புனிதம் அல்ல, மற்றநாட்களில் ஓய்ந்திராமல் வேலை செய்வதும், புனிதமான மதிப்பீடாக கடவுளால் இஸ்ரயேல் மக்களுக்குக் கொடுக்கப்பட்டது.

பாலஸ்தீன நாடு மிகவும் செல்வம் கொழிக்கும் நாடல்ல. அங்கே ஏழைகள். வறியவர்கள் ஏராளமானபேர் இருந்தனர். வாரத்தில் ஒருநாள் இறைச்சி உண்டாலே, அது மிகப்பெரிய பாக்கியம். இப்படித்தான் அவர்களின் பொருளாதாரம் இருந்தது. இப்படிப்பட்ட நாட்டில், உழைக்காமல் உணவை வீணடிக்கிற செல்வந்தனின் செயல், கண்டிக்கப்படுகிறது. மேசையிலிருந்து விழும் அப்பத்துண்டுகளுக்கு ஒரு விளக்கம் தரப்படுகிறது. முட்கரண்டிகளும், கத்தியும் கண்டறியா காலத்தில், செல்வந்தர்கள் ரொட்டியின் மிருதுவான பாகத்தை, தங்களது கைகளைத் துடைக்கப் பயன்படுத்தினர். கைகளைத் துடைத்துவிட்டு, கீழே போடக்கூடிய அந்த ரொட்டித் துண்டுகளைத்தான், இலாசர் சாப்பிட முடிந்தது. இப்படி செல்வத்தை தவறாகப் பயன்படுத்தும், செல்வந்தனை இயேசு கடுமையாகக் கண்டிக்கிறார்.

இந்தியாவில் உள்ள மிகப்பெரிய கோடீஸ்வரர்களில் ஒருவர் அம்பானி. சிலவருடங்களுக்கு முன், தன் குடும்பத்திற்காக மிகப்பெரிய மாளிகையை கட்டி எழுப்பினார். இந்த மாளிகையில் இருக்கும் 600க்கும் மேற்பட்ட அறைகளும், 30 மாடி கட்டிடமும், பார்ப்போரை வியக்க வைக்கிறது. நான்கு பேருக்காக உயர்தர லிப்டுகள், தியேட்டர், பூங்கா, நீச்சல்குளம், நூலகம், குளிரூட்டப்பட்ட அறைகள், வாகன நிறுத்தம். ஏறத்தாழ 317 கோடி செலவில் உருவாக்கப்பட்டது இந்த மாளிகை. ஒருவேளை கஞ்சிக்கு வழியில்லாமல் இருக்கும் ஏழை மக்கள் இருக்கும் இந்த தேசத்தில், இது பணத்தின் திமிரை வெளிக்காட்டவில்லையா? நாமும் மற்றவர்களுக்கு பயன்படாத பணத்தைச் சேர்த்து வைத்திருந்தால், செல்வந்தனைப்போல கண்டிக்கப்பட இருக்கிறோம்.

~ அருட்பணி. ஜெ. தாமஸ் ரோஜர்